In 1891 vergaderden de Kerkeraden van de beide Puttense Gereformeerde Kerken enige malen gezamenlijk met als resultaat dat op 5 oktober werd besloten dat de Nederduits Gereformeerden, in afwachting van Synodale besluiten dienaangaande, bij de Chr. Gereformeerden ter kerke zouden komen.

Toen de Nederduits Gereformeerden en de Chr. Gereformeerden zich in 1892 landelijk verenigden, sloten ook de beide Puttense Kerken zich daarbij aan en noemden zich de Gereformeerde Kerk van Putten.

Landelijk waren er echter een aantal plaatselijke kerken die met de vereniging van 1892 niet konden instemmen en deze verkozen verder te gaan onder de naam van Chr. Gereformeerde Kerken.

Ook in Putten waren er een aantal Chr. Gereformeerden die dit een stap te ver vonden en zich weer aansloten bij de Chr. Gereformeerde Kerken.